“Een van de belangrijkste functies van de kunst is dat ze de mensen behoedt voor onverschilligheid, een mens leeft zolang hij niet onverschillig is. “

- Dzevad Karahasan -

"Dit zei Dzevad Karahasan ooit tegen zijn studenten tijdens het beleg van Sarajevo. Ik geef dit jullie eveneens mee. Mensen willen dit namelijk nog wel eens vergeten of beseffen het geeneens. Laat het goed tot jullie doordringen. Vooral in situaties als deze!"

Bovenstaand vertelde de Surinaamse kunstenaar 'Building' tegen zijn studenten van de Academie voor Beeldende Vorming van Fontys Hogescholen. De studenten wilden maar wat graag aan het werk en onder begeleiding van Building en andere docenten, leerden de studenten te roeien met de riemen die er waren. Rachel die al was begonnen met een monument voor een overleden student van de Rockacademie had in het begin erg veel moeite om aan de slag te gaan; "We konden niet wachten om weer aan het werk te gaan op de academie. Het was in het begin lastig door de granaten die vlakbij insloegen. De eerste week verloren we onze concentratie, maar we wilden weer aan de slag en toen gingen we op zoek naar middelen om weer te focussen."
Voor het eindexamenwerk werkten studenten gezamenlijk met verschillende studenten van de kunstcluster aan een project om van de Katterug een groot decor te maken. Maarten en Jesper van de afstudeerrichting ontwerper visuele communicatie namen het initiatief. “Dat het al in de openbare ruimte is, was één ding. Daar in de openbare ruimte laat je aan de kijker over wat die van iets vind. Toen we het voor ons zagen als een gigantisch billboard hebben we meerdere studenten betrokken bij het project.” Met andere studenten werkten ze aan een synchronisatie van de lichten van de flat om woorden, vormen, tekens en symbolen uit te beelden. Studenten van de dansacademie, het conservatorium en de rockacademie studeerden gezamenlijk een theaterstuk in dat drie keer zou worden opgevoerd.
Sandra, derdejaarsstudente dans, deed met twee medestudenten de choreografie. “Het was ontzettend fijn om met zijn allen aan zo’n groot project te werken. Kunst kan zorgen dat je even uit balans raakt en je jezelf verwondert over de wereld om je heen.” Ook tijdens de repetities was het lastig voor de betrokkenen om zich geheel op het werk te concentreren. Maar na verloop van tijd waren de meesten zo gewend aan de granaten dat ze gewoonweg vergaten erop te reageren, terwijl de dappersten onder hen naar een manier zochten om de granaten als een ‘theatraal effect’ of als uitdrukkingsmiddel in hun spel te betrekken.
Ten tijde van de voorstelling was het precies zo. In het begin schrokken de toeschouwers van granaten en geweerschoten, maar toen gaven ze zich eveneens geheel over aan de voorstelling, met meer genoegen dan de Tilburgers ooit in vredestijd van kunst en cultuur hadden mogen genieten. Het was niet alleen de voorstellingen die verbluffend waren. Elke voorstelling was weer anders, maar alle drie de voorstellingen voedde de mensen en beschermt ze tegen angst als een warme moederschoot of een gebedshuis die nog niet verwoest is.
Tegenwoordig wordt elke week een nieuw woord, teken of symbool op de Katterug uitgebeeld, zolang het gebouw er nog steeds staat.

Zeer snel een interview dat ik had met de Surinaamse kunstenaar ‘Building’